آدما بعضی وقتا نیاز دارن که از همه چیز و همه کس فاصله بگیرن؛ دور بشن از مشغله‌ها و دردسرهای روزانه؛ برن یه جایی که کسی پیگیرشون نباشه؛ منتظرشون نباشه.
جایی که لازم نباشه دلیل حال بدشون رو واسه کسی توضیح بدن؛
هیچ کس و هیچ چیز هم نمیتونه حالشون رو خوب کنه جز تنهایی!
یه وقتایی همه چیز گره میخوره به هم و حل شدنی نیست؛ آدم غرق میشه تو فکر و خیال؛ من میگم باید چند وقت از همه چیز دور شد و بعد پر انرژی و پر قدرت برگشت و تک تک گره‌ها رو باز کرد؛
به خلوت آدما احترام بذارید؛
بذارید یه مدت فاصله بگیرن و پناه ببرن به تنهایی و نیروشونو دوباره به دست بیارن؛
تنهایی کارشو خیلی خوب بلده!
